کد مطلب:346 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:394
لباس نمازگزار
798 لباس نمازگزار شش شرط دارد: اول: آنكه پاك باشد. دوم: آنكه مباح باشد. سوم: آنكه از اجزای مردار نباشد. چهارم: آنكه از حیوان حرام گوشت نباشد.پنجم و ششم: آنكه اگر نمازگزار مرد است، لباس او ابریشم خالص و طلاباف نباشد.و تفصیل اینها در مسایل آینده گفته می شود.
شرط اول
799 لباس نمازگزار باید پاك باشد. و اگر كسی عمدا با بدن یا لباس نجس نماز بخواند، نمازش باطل است.
800 كسی كه نمی داند با بدن و لباس نجس نماز باطل است و مقصر در ندانستن حكم مساله باشد، اگر با بدن یا لباس نجس نماز بخواند، نمازش باطل می باشد.
801 اگر به واسطه تقصیر در ندانستن مساله، چیز نجسی را نداند نجس است، مثلا نداند عرق شتر نجاستخوار نجس است و با آن نماز بخواند، نمازش باطل است.
802 اگر نداند كه بدن یا لباسش نجس است و بعد از نماز بفهمد نجس بوده، نماز او صحیح است. ولی احتیاط مستحب آن است كه اگر وقت دارد دوباره آن نماز را بخواند.
803 اگر فراموش كند كه بدن یا لباسش نجس است و در بین نماز یا بعد از آن یادش بیاید، باید نماز را دوباره بخواند، و اگر وقت گذشته قضا نماید.
804 كسی كه در وسعت وقت مشغول نماز است، اگر در بین نماز بدن یا لباس او نجس شود و پیش از آن كه چیزی از نماز را با نجاست بخواند، ملتفت شود كه نجس شده یا بفهمد بدن یا لباس او نجس است و شك كند كه همان وقت نجس شده یا از پیش نجس بوده، در صورتی كه آب كشیدن بدن یا لباس یا عوض كردن لباس یا بیرون آوردن آن، نماز را به هم نمی زند، باید در بین نماز بدن یا لباس را آب بكشد یا لباس را عوض نماید یا اگر چیز دیگری عورت او را پوشانده لباس را بیرون آورد. ولی چنانچه طوری باشد كه اگر بدن یا لباس را آب بكشد یا لباس را عوض كند یا بیرون آورد نماز به هم می خورد و اگر لباس را بیرون آورد برهنه می ماند، باید نماز را بشكند و با بدن و لباس پاك نماز بخواند.
805 كسی كه در تنگی وقت مشغول نماز است، اگر در بین نماز لباس او نجس شود و پیش از آنكه چیزی از نماز را با نجاست بخواند بفهمد كه نجس شده یا بفهمد كه لباس او نجس است و شك كند كه همان وقت نجس شده یا از پیش نجس بوده، در صورتی كه آب كشیدن یا عوض كردن یا بیرون آوردن لباس، نماز را به هم نمی زند و می تواند لباس را بیرون آورد، باید لباس را آب بكشد یا عوض كند یا اگر چیز دیگری عورت او را پوشانده، لباس را بیرون آورد و نماز را تمام كند. اما اگر چیز دیگری عورت او را نپوشانده و لباس را هم نمی تواند آب بكشد یا عوض كند، باید لباس را بیرون آورد و به دستوری كه برای برهنگان گفته شد، نماز را تمام كند. ولی چنانچه طوری است كه اگر لباس را آب بكشد یا عوض كند، نماز به هم می خورد و به واسطه سرما و مانند آن نمی تواند لباس را بیرون آورد، باید با همان حال نماز را تمام كند و نمازش صحیح است.
806 كسی كه در تنگی وقت مشغول نماز است، اگر در بین نماز بدن او نجس شود و پیش از آن كه چیزی از نماز را با نجاست بخواند، ملتفت شود كه نجس شده یا بفهمد بدن او نجس است، و شك كند كه همان وقت نجس شده یا از پیش نجس بوده، در صورتی كه آب كشیدن بدن نماز را به هم نمی زند، باید آب بكشد. واگر نماز را به هم می زند، باید با همان حال نماز را تمام كند و نماز او صحیح است.
807 كسی كه در پاك بودن بدن یا لباس خود شك دارد، چنانچه نماز بخواند و بعد از نماز بفهمد كه بدن یا لباسش نجس بوده، نماز او صحیح است.
808 اگر لباس را آب بكشد و یقین كند كه پاك شده است و با آن نماز بخواند و بعد از نماز بفهمد پاك نشده، نمازش صحیح است.
809 اگر خونی در بدن یا لباس خود ببیند و یقین كند كه از خونهای نجس نیست،مثلا یقین كند كه خون پشه است، چنانچه بعداز نماز بفهمد از خونهایی بوده كه نمی شود با آن نماز خواند، نماز او صحیح است.
810 هرگاه یقین كند خونی كه در بدن یا لباس اوست، خون نجسی است كه نماز باآن صحیح است، مثلا یقین كند خون زخم و دمل است، اگر چنانچه بعد از نماز بفهمد خونی بوده كه نماز با آن باطل است، نمازش صحیح است.
811 اگر نجس بودن چیزی را فراموش كند و بدن یا لباسش با رطوبت به آن برسد و در حال فراموشی نماز بخواند و بعد از نماز یادش بیاید، نماز او صحیح است. ولی اگر بدنش با رطوبت به چیزی كه نجس بودن آن را فراموش كرده برسد و بدون اینكه خود را آب بكشد غسل كند و نماز بخواند، غسل و نمازش باطل است. و نیز اگر جایی از اعضای وضو با رطوبت به چیزی كه نجس بودن آن را فراموش كرده برسد و پیش از آنكه آن جا را آب بكشد وضو بگیرد و نماز بخواند، وضو و نمازش باطل می باشد.
812 كسی كه یك لباس دارد، اگر بدن و لباسش نجس شود و به اندازه آب كشیدن یكی از آنها آب داشته باشد، چنانچه بتواند لباسش را بیرون آورد، باید بدن را آب بكشد و نماز را به دستوری كه برای برهنگان گفته شد به جا آورد. و اگر به واسطه سرما یا عذر دیگر نتواند لباس را بیرون آورد، در صورتی كه نجاست هر دو مساوی باشد، مثلا هر دو بول یا خون باشد، یا نجاست بدن شدیدتر باشد، مثلا نجاستش بول باشد كه باید دو مرتبه آن را آب كشید، احتیاط واجب آن است كه بدن را آب بكشد. و اگر نجاست لباس بیشتر یا شدیدتر باشد، هر كدام از بدن یا لباس را بخواهد، می تواند آب بكشد.
813 كسی كه غیر از لباس نجس لباس دیگری ندارد و وقت تنگ است یا احتمال نمی دهد كه لباس پاك پیدا كند، اگر به واسطه سرما یا عذر دیگر نمی تواند لباس را بیرون بیاورد، باید در همان لباس نماز بخواند و نمازش صحیح است. ولی چنانچه بتواند لباس را بیرون بیاورد، باید نماز را به دستوری كه برای برهنگان گفته شد بجا آورد.
814 كسی كه دو لباس دارد، اگر بداند یكی از آنها نجس است و دارد باید با هر دو لباس نماز بخواند. مثلا اگر می خواهد نماز ظهر و عصر بخواند، باید با هر كدام یك نماز ظهر و یك نماز عصر بخواند. ولی اگر وقت تنگ است، باید نماز را به دستوری كه برای برهنگان گفته شد، بجا آورد. و به احتیاط واجب آن نماز را بالباس پاك قضا نماید.
شرط دوم
815 لباس نمازگزار باید مباح باشد. و كسی كه می داند پوشیدن لباس غصبی حرام است، اگر عمدا در لباس غصبی یا در لباسی كه نخ یا دگمه یا چیز دیگر آن غصبی است نماز بخواند، باید آن نماز را با لباس غیر غصبی اعاده نماید.
816 كسی كه می داند پوشیدن لباس غصبی حرام است ولی نمی داند نماز را باطل می كند، اگر عمدا با لباس غصبی نماز بخواند، باید آن نماز را با لباس غیر غصبی بخواند.
817 اگر نداند یا فراموش كند كه لباس او غصبی است و با آن، نماز بخواند، نمازش صحیح است. ولی اگر خودش آن لباس را غصب كرده باشد و بعدا فراموش كرده و با آن نماز خوانده، به احتیاط واجب باید آن نماز را اعاده كند.
818 اگر نداند یا فراموش كند كه لباس او غصبی است و در بین نماز بفهمد،چنانچه چیز دیگری عورت او را پوشانده است و می تواند فورا یا بدون اینكه موالات یعنی پی در پی بودن نماز بهم بخورد لباس غصبی را بیرون آورد، باید آن را بیرون آورد و نمازش صحیح است. و اگر چیز دیگری عورت او را نپوشانده یا نمی تواند لباس غصبی را فورا بیرون آورد یا اگر بیرون آورد پی در پی بودن نماز به هم می خورد، در صورتی كه به تعداد یك ركعت هم وقت داشته باشد، باید نماز را بشكند و با لباس غیر غصبی نماز بخواند. و اگر به این مقدار وقت ندارد، باید در حال نماز لباس را بیرون آورد و به دستور نماز برهنگان، نماز را تمام نماید.
819 اگر كسی برای حفظ جانش با لباس غصبی نماز بخواند، یا مثلا برای اینكه دزد لباس غصبی را نبرد با آن نماز بخواند، نمازش صحیح است.
820 اگر با عین پولی كه خمس یا زكات آن را نداده لباس بخرد، نماز خواندن در آن لباس باطل است. و همچنین است اگر به ذمه بخرد و در موقع معامله قصدش این باشد كه از پولی كه خمس یا زكاتش را نداده بدهد.
شرط سوم
821 لباس نمازگزار باید از اجزای حیوان مرده ای كه خون جهنده دارد، یعنی حیوانی كه اگر رگش را ببرند، خون از آن جستن می كند، نباشد. بلكه اگر از حیوان مرده ای كه مانند ماهی، خون جهنده ندارد لباس تهیه كند، احتیاط واجب آن است كه با آن نماز نخواند.
822 باید چیزی از مردار مانند گوشت و پوست آن كه روح داشته، بنابر احتیاط واجب همراه نمازگزار نباشد، گرچه لباس او هم نباشد.
823 اگر چیزی از مردار حلال گوشت مانند مو و پشم كه روح ندارد همراه نمازگزار باشد یا با لباسی كه از آنها تهیه كرده اند نماز بخواند، نمازش صحیح است.
شرط چهارم
824 لباس نمازگزار باید از حیوان حرام گوشت نباشد. و اگر مویی ازآن هم همراه نمازگزار باشد نماز او باطل است.
825 اگر آب دهان یا بینی یا رطوبت دیگری از حیوان حرام گوشت مانند گربه بربدن یا لباس نمازگزار باشد، چنانچه تر باشد، نماز باطل و اگر خشك شده و عین آن برطرف شده باشد، نماز صحیح است.
826 اگر مو و عرق و آب دهان كسی بر بدن یا لباس نمازگزار باشد، اشكال ندارد. و همچنین است اگر مروارید و موم و عسل همراه او باشد.
827 اگر شك داشته باشد كه لباسی از حیوان حلال گوشت است یا حرام گوشت،چه در داخله تهیه شده باشد چه در خارجه، نماز با آن خواندن مانعی ندارد.
828 اگر انسان احتمال دهد تكمه صدفی و مانند آن از حیوان است، نماز خواندن با آن مانعی ندارد. و اگر بداند صدف است و احتمال بدهد صدف گوشت نداشته باشد، نماز خواندن با آن مانع ندارد.
829 با پوست سنجاب و خز نماز خواندن اشكال ندارد.
830 اگر با لباسی كه نمی داند كه از حیوان حرام گوشت است نماز بخواند،نمازش صحیح است. ولی اگر فراموش كرده باشد، بنابر احتیاط واجب باید آن نماز را دوباره بخواند.
شرط پنجم
831 پوشیدن لباس طلاباف برای مرد حرام و نماز با آن باطل است. ولی برای زن در نماز و غیر نماز اشكال ندارد.
832 زینت كردن به طلا مثل آویختن زنجیر طلا به سینه و انگشتر طلا به دست كردن و بستن ساعت مچی طلا به دست برای مرد حرام و نماز خواندن با آنها باطل است و احتیاط واجب آن است كه از استعمال عینك طلا هم خودداری كند. ولی زینت كردن به طلا برای زن در نماز و غیر نماز اشكال ندارد.
833 اگر مردی نداند یا فراموش كند كه انگشتری یا لباسش از طلا است و با آن نماز بخواند، نمازش صحیح است.
834 لباس مرد نمازگزار باید ابریشم خالص نباشد و در غیر نماز هم پوشیدن آن برای مرد حرام است. و در چیزی كه نماز در آن تمام نمی شود، مانند بند شلوار و عرقچین نیز به احتیاط واجب نباید از حریر خالص باشد.
835 اگر آستر تمام لباس یا آستر مقداری از آن ابریشم خالص باشد، پوشیدن آن برای مرد حرام و نماز در آن باطل است.
836 لباسی را كه نمی داند از ابریشم خالص است یا چیز دیگر، پوشیدن آن اشكال ندارد، و نماز با آن صحیح است.
837 دستمال ابریشمی و مانند آن اگر در جیب مرد باشد، اشكال ندارد، و نماز را باطل نمی كند.
838 پوشیدن لباس ابریشمی برای زن در نماز و غیر نماز اشكال ندارد.
839 پوشیدن لباس غصبی و ابریشمی خالص و طلاباف و لباسی كه از مردار تهیه شده، در حال ناچاری مانعی ندارد. و نیز كسی كه ناچار است لباس بپوشد و لباس دیگری غیر از اینها ندارد و تا آخر وقت هم، ناچاری او از بین نمی رود،می تواند با این لباسها نماز بخواند.
840 اگر غیر از لباس غصبی و لباسی كه از مردار تهیه شده لباس دیگری ندارد و ناچار نیست لباس بپوشد، باید به دستوری كه برای برهنگان گفته شد نماز بخواند.
841 اگر غیر از لباسی كه از حیوان حرام گوشت تهیه شده لباس دیگری ندارد چنانچه در پوشیدن لباس ناچار باشد می تواند با همان لباس نماز بخواند و اگر ناچار نباشد باید به دستوری كه برای برهنگان گفته شد نماز را بجا آورد، و بنابر احتیاط واجب یك نماز دیگر هم با همان لباس بخواند.
842 اگر مرد غیر از لباس ابریشمی خالص یا طلاباف لباس دیگری نداشته باشد چنانچه در پوشیدن لباس ناچار نباشد باید به دستوری كه برای برهنگان گفته شد نماز بخواند.
843 اگر چیزی ندارد كه در نماز عورت خود را با آن بپوشاند، واجب است اگرچه به كرایه یا خریداری باشد تهیه نماید. ولی اگر تهیه آن به قدری پول لازم دارد كه نسبت به دارایی او زیاد است، یا طوری است كه اگر پول را به مصرف لباس برساند به حال او ضرر دارد، باید به دستوری كه برای برهنگان گفته شد،نماز بخواند.
844 كسی كه لباس ندارد، اگر دیگری لباس به او ببخشد یا عاریه دهد، چنانچه قبول كردن آن برای او مشقت نداشته باشد، باید قبول كند. بلكه اگر عاریه كردن یا طلب بخشش برای او سخت نیست، باید از كسی كه لباس دارد طلب بخشش یا عاریه نماید.
845 بنابر احتیاط واجب باید انسان از پوشیدن لباس شهرت كه پارچه یا رنگ یا دوخت آن برای كسی كه می خواهد آن را بپوشاند معمول نیست، خودداری كند. ولی اگر با آن لباس نماز بخواند، اشكال ندارد.
846 احتیاط واجب آن است كه مرد لباس زنانه، و زن لباس مردانه نپوشد. ولی اگر با آن نماز بخواند، اشكال ندارد.
847 كسی كه باید خوابیده نماز بخواند، اگر برهنه باشد و لحاف یا تشك او نجس یا ابریشم خالص یا از اجزای حیوان حرام گوشت باشد، احتیاط واجب آن است كه در نماز، خود را با آنها نپوشاند.
مواردی كه لازم نیست بدن و لباس نمازگزار پاك باشد
848 در سه صورت كه تفصیل آنها بعدا گفته می شود، اگر بدن یا لباس نمازگزار نجس باشد، نماز او صحیح است: اول: آنكه به واسطه زخم یا جراحت یا دملی كه در بدن او است، لباس یا بدنش به خون آلوده شده باشد. دوم: آنكه بدن یا لباس او به مقدار كمتر از درهم كه تقریبا به اندازه یك اشرفی می شود، به خون آلوده باشد. سوم: آنكه ناچار باشد با بدن یا لباس نجس نماز بخواند. و در دو صورت اگر فقط لباس نمازگزار نجس باشد، نماز او صحیح است: اول: آنكه لباسهای كوچك او مانند جوراب و عرقچین نجس باشد. دوم: آنكه لباس زنی كه پرستار بچه است، نجس شده باشد. و احكام این پنج صورت مفصلا در مسائل بعد گفته می شود.
849 اگر در بدن یا لباس نمازگزار خون زخم یا جراحت یا دمل باشد، چنانچه طوری است كه آب كشیدن بدن یا لباس یا عوض كردن لباس برای بیشتر مردم یا برای خصوص او سخت است، تا وقتی كه زخم یا جراحت یا دمل خوب نشده است،می تواند با آن خون نماز بخواند. و همچنین است اگر چركی كه با خون بیرون آمده یا دوایی كه روی زخم گذاشته اند و نجس شده، در بدن یا لباس او باشد.
850 اگر خون بریدگی و زخمی كه به زودی خوب می شود و شستن آن آسان است، در بدن یا لباس نمازگزار باشد، نماز او باطل است.
851 اگر جایی از بدن یا لباس كه با زخم فاصله دارد به رطوبت زخم نجس شود،جایز نیست با آن نماز بخواند. ولی اگر مقداری از بدن یا لباس كه معمولا به رطوبت زخم آلوده می شود، به رطوبت آن نجس شود، نماز خواندن با آن مانعی ندارد.
852 اگر از توی دهان و بینی و مانند اینهاست خونی به بدن یا لباس برسد احتیاط واجب آن است كه با آن نماز نخواند ولی با خون بواسیر میشود نماز خواند اگر چه دانه هایش در داخل باشد.
853 كسی كه بدنش زخم است اگر در بدن یا لباس خود خونی ببیند و نداند از زخم است یا خون دیگر با آن نماز خواندن مانعی ندارد.
854 اگر چند زخم در بدن باشد و به طوری نزدیك هم باشند كه یك زخم حساب شود، تا وقتی همه خوب نشده اند، نماز خواندن با خون آنها اشكال ندارد. ولی اگر به قدری از هم دور باشند كه هر كدام یك زخم حساب شود، هر كدام كه خوب شد، باید برای نماز بدن و لباس را از خون آن، آب بكشد.
855 اگر سر سوزنی خون حیض یا نفاس در بدن یا لباس نمازگزار باشد، نماز او باطل است، و بنابر احتیاط واجب باید خون استحاضه در بدن یا لباس نمازگزار نباشد. ولی خونهای دیگر مثل خون بدن انسان یا خون حیوان حلال گوشت، و خون سگ و خوك و كافر و مردار و حیوان حرام گوشت، اگر چه در چند جای بدن و لباس باشد، در صورتی كه روی هم كمتر از درهم باشد كه تقریبا به اندازه یك اشرفی می شود نماز خواندن با آن اشكال ندارد. ولی احتیاط مستحب آن است كه از خون سگ و كافر و مردار و حیوان حرام گوشت، اجتناب كند.
856 خونی كه به لباس بی آستر بریزد و به پشت آن برسد، یك خون حساب می شود. ولی اگر پشت آن، جدا خونی شود، بنابر احتیاط واجب باید هر كدام را جدا حساب نمود. پس اگر خونی كه در پشت و روی لباس است، روی هم كمتر از درهم باشد نماز با آن صحیح، و اگر بیشتر باشد، نماز با آن نماز باطل است.
857 اگر خون روی لباسی كه آستر دارد بریزد و به آستر آن برسد، و یا به آستر بریزد و روی لباس خونی شود، باید هر كدام را جدا حساب نمود. پس اگر خون روی لباس و آستر كمتر از درهم باشد، نماز با آن صحیح، و اگر بیشتر باشد،نماز با آن باطل است.
858 اگر خون بدن یا لباس كمتر از درهم باشد و رطوبتی به آن برسد، در صورتی كه خون و رطوبتی كه به آن رسیده، به اندازه درهم یا بیشتر شود و اطراف را آلوده كند، نماز با آن باطل است. بلكه اگر رطوبت و خون به اندازه درهم نشود و اطراف را هم آلوده نكند، نماز خواندن با آن اشكال دارد. ولی اگر رطوبت مخلوط به خون شود و از بین برود، نماز صحیح است.
859 اگر بدن یا لباس خونی نشود ولی به واسطه رسیدن به خون نجس شود، اگرچه مقداری كه نجس شده كمتر از درهم باشد، نمی شود با آن، نماز خواند.
860 اگر خونی كه در بدن یا لباس است، كمتر از درهم باشد و نجاست دیگری به آن برسد، مثلا یك قطره بول روی آن بریزد، نماز خواندن با آن جایز نیست.
861 اگر لباسهای كوچك نمازگزار مثل عرقچین و جوراب كه نمی شود با آنها عورت را پوشانده نجس باشد، چنانچه از مردار و حیوان حرام گوشت درست نشده باشد، نماز با آنها صحیح است. و نیز اگر با انگشتری نجس نماز بخواند، اشكال ندارد.
862 احتیاط آن است كه چیز نجسی كه با آن می شود عورت را پوشاند، همراه نمازگزار نباشد. ولی كسی كه این مساله را نمی دانسته و مثلا مدتی با این طور نماز خوانده، لازم نیست آن نمازها را قضا كند.
863 زنی كه پرستار بچه است و بیشتر از یك لباس ندارد هرگاه شبانه روزی یك مرتبه لباس خود را آب بكشد اگرچه تا روز دیگر لباسش به بول بچه نجس شود می تواند با آن لباس نماز بخواند ولی احتیاط واجب آن است كه لباس خود را در شبانه روز یك مرتبه برای اولین نمازی كه لباسش پیش از آن نجس شده آب بكشد و نیز اگر بیشتر از یك لباس دارد ولی ناچار است كه همه آنها را بپوشد چنانچه شبانه روزی یك مرتبه به دستوری كه گفته شده همه آنها را آب بكشد كافی است.
چیزهایی كه در لباس نمازگزار مستحب است
864 چند چیز در لباس نمازگزار مستحب است كه از آن جمله است: عمامه با تحت الحنك، پوشیدن عبا و لباس سفید و پاكیزه ترین لباسها، و استعمال بوی خوش، و دست كردن انگشتری عقیق.
چیزهایی كه در لباس نمازگزار مكروه است
865 چند چیز در لباس نمازگزار مكروه است، و از آن جمله است: پوشیدن لباس سیاه و چرك و تنگ، و لباس شرابخوار، و لباس كسی كه از نجاست پرهیز نمی كند، و لباسی كه نقش صورت دارد. و نیز باز بودن تكمه های لباس و دست كردن انگشتری كه نقش صورت دارد، مكروه می باشد.
شرط اول
799 لباس نمازگزار باید پاك باشد. و اگر كسی عمدا با بدن یا لباس نجس نماز بخواند، نمازش باطل است.
800 كسی كه نمی داند با بدن و لباس نجس نماز باطل است و مقصر در ندانستن حكم مساله باشد، اگر با بدن یا لباس نجس نماز بخواند، نمازش باطل می باشد.
801 اگر به واسطه تقصیر در ندانستن مساله، چیز نجسی را نداند نجس است، مثلا نداند عرق شتر نجاستخوار نجس است و با آن نماز بخواند، نمازش باطل است.
802 اگر نداند كه بدن یا لباسش نجس است و بعد از نماز بفهمد نجس بوده، نماز او صحیح است. ولی احتیاط مستحب آن است كه اگر وقت دارد دوباره آن نماز را بخواند.
803 اگر فراموش كند كه بدن یا لباسش نجس است و در بین نماز یا بعد از آن یادش بیاید، باید نماز را دوباره بخواند، و اگر وقت گذشته قضا نماید.
804 كسی كه در وسعت وقت مشغول نماز است، اگر در بین نماز بدن یا لباس او نجس شود و پیش از آن كه چیزی از نماز را با نجاست بخواند، ملتفت شود كه نجس شده یا بفهمد بدن یا لباس او نجس است و شك كند كه همان وقت نجس شده یا از پیش نجس بوده، در صورتی كه آب كشیدن بدن یا لباس یا عوض كردن لباس یا بیرون آوردن آن، نماز را به هم نمی زند، باید در بین نماز بدن یا لباس را آب بكشد یا لباس را عوض نماید یا اگر چیز دیگری عورت او را پوشانده لباس را بیرون آورد. ولی چنانچه طوری باشد كه اگر بدن یا لباس را آب بكشد یا لباس را عوض كند یا بیرون آورد نماز به هم می خورد و اگر لباس را بیرون آورد برهنه می ماند، باید نماز را بشكند و با بدن و لباس پاك نماز بخواند.
805 كسی كه در تنگی وقت مشغول نماز است، اگر در بین نماز لباس او نجس شود و پیش از آنكه چیزی از نماز را با نجاست بخواند بفهمد كه نجس شده یا بفهمد كه لباس او نجس است و شك كند كه همان وقت نجس شده یا از پیش نجس بوده، در صورتی كه آب كشیدن یا عوض كردن یا بیرون آوردن لباس، نماز را به هم نمی زند و می تواند لباس را بیرون آورد، باید لباس را آب بكشد یا عوض كند یا اگر چیز دیگری عورت او را پوشانده، لباس را بیرون آورد و نماز را تمام كند. اما اگر چیز دیگری عورت او را نپوشانده و لباس را هم نمی تواند آب بكشد یا عوض كند، باید لباس را بیرون آورد و به دستوری كه برای برهنگان گفته شد، نماز را تمام كند. ولی چنانچه طوری است كه اگر لباس را آب بكشد یا عوض كند، نماز به هم می خورد و به واسطه سرما و مانند آن نمی تواند لباس را بیرون آورد، باید با همان حال نماز را تمام كند و نمازش صحیح است.
806 كسی كه در تنگی وقت مشغول نماز است، اگر در بین نماز بدن او نجس شود و پیش از آن كه چیزی از نماز را با نجاست بخواند، ملتفت شود كه نجس شده یا بفهمد بدن او نجس است، و شك كند كه همان وقت نجس شده یا از پیش نجس بوده، در صورتی كه آب كشیدن بدن نماز را به هم نمی زند، باید آب بكشد. واگر نماز را به هم می زند، باید با همان حال نماز را تمام كند و نماز او صحیح است.
807 كسی كه در پاك بودن بدن یا لباس خود شك دارد، چنانچه نماز بخواند و بعد از نماز بفهمد كه بدن یا لباسش نجس بوده، نماز او صحیح است.
808 اگر لباس را آب بكشد و یقین كند كه پاك شده است و با آن نماز بخواند و بعد از نماز بفهمد پاك نشده، نمازش صحیح است.
809 اگر خونی در بدن یا لباس خود ببیند و یقین كند كه از خونهای نجس نیست،مثلا یقین كند كه خون پشه است، چنانچه بعداز نماز بفهمد از خونهایی بوده كه نمی شود با آن نماز خواند، نماز او صحیح است.
810 هرگاه یقین كند خونی كه در بدن یا لباس اوست، خون نجسی است كه نماز باآن صحیح است، مثلا یقین كند خون زخم و دمل است، اگر چنانچه بعد از نماز بفهمد خونی بوده كه نماز با آن باطل است، نمازش صحیح است.
811 اگر نجس بودن چیزی را فراموش كند و بدن یا لباسش با رطوبت به آن برسد و در حال فراموشی نماز بخواند و بعد از نماز یادش بیاید، نماز او صحیح است. ولی اگر بدنش با رطوبت به چیزی كه نجس بودن آن را فراموش كرده برسد و بدون اینكه خود را آب بكشد غسل كند و نماز بخواند، غسل و نمازش باطل است. و نیز اگر جایی از اعضای وضو با رطوبت به چیزی كه نجس بودن آن را فراموش كرده برسد و پیش از آنكه آن جا را آب بكشد وضو بگیرد و نماز بخواند، وضو و نمازش باطل می باشد.
812 كسی كه یك لباس دارد، اگر بدن و لباسش نجس شود و به اندازه آب كشیدن یكی از آنها آب داشته باشد، چنانچه بتواند لباسش را بیرون آورد، باید بدن را آب بكشد و نماز را به دستوری كه برای برهنگان گفته شد به جا آورد. و اگر به واسطه سرما یا عذر دیگر نتواند لباس را بیرون آورد، در صورتی كه نجاست هر دو مساوی باشد، مثلا هر دو بول یا خون باشد، یا نجاست بدن شدیدتر باشد، مثلا نجاستش بول باشد كه باید دو مرتبه آن را آب كشید، احتیاط واجب آن است كه بدن را آب بكشد. و اگر نجاست لباس بیشتر یا شدیدتر باشد، هر كدام از بدن یا لباس را بخواهد، می تواند آب بكشد.
813 كسی كه غیر از لباس نجس لباس دیگری ندارد و وقت تنگ است یا احتمال نمی دهد كه لباس پاك پیدا كند، اگر به واسطه سرما یا عذر دیگر نمی تواند لباس را بیرون بیاورد، باید در همان لباس نماز بخواند و نمازش صحیح است. ولی چنانچه بتواند لباس را بیرون بیاورد، باید نماز را به دستوری كه برای برهنگان گفته شد بجا آورد.
814 كسی كه دو لباس دارد، اگر بداند یكی از آنها نجس است و دارد باید با هر دو لباس نماز بخواند. مثلا اگر می خواهد نماز ظهر و عصر بخواند، باید با هر كدام یك نماز ظهر و یك نماز عصر بخواند. ولی اگر وقت تنگ است، باید نماز را به دستوری كه برای برهنگان گفته شد، بجا آورد. و به احتیاط واجب آن نماز را بالباس پاك قضا نماید.
شرط دوم
815 لباس نمازگزار باید مباح باشد. و كسی كه می داند پوشیدن لباس غصبی حرام است، اگر عمدا در لباس غصبی یا در لباسی كه نخ یا دگمه یا چیز دیگر آن غصبی است نماز بخواند، باید آن نماز را با لباس غیر غصبی اعاده نماید.
816 كسی كه می داند پوشیدن لباس غصبی حرام است ولی نمی داند نماز را باطل می كند، اگر عمدا با لباس غصبی نماز بخواند، باید آن نماز را با لباس غیر غصبی بخواند.
817 اگر نداند یا فراموش كند كه لباس او غصبی است و با آن، نماز بخواند، نمازش صحیح است. ولی اگر خودش آن لباس را غصب كرده باشد و بعدا فراموش كرده و با آن نماز خوانده، به احتیاط واجب باید آن نماز را اعاده كند.
818 اگر نداند یا فراموش كند كه لباس او غصبی است و در بین نماز بفهمد،چنانچه چیز دیگری عورت او را پوشانده است و می تواند فورا یا بدون اینكه موالات یعنی پی در پی بودن نماز بهم بخورد لباس غصبی را بیرون آورد، باید آن را بیرون آورد و نمازش صحیح است. و اگر چیز دیگری عورت او را نپوشانده یا نمی تواند لباس غصبی را فورا بیرون آورد یا اگر بیرون آورد پی در پی بودن نماز به هم می خورد، در صورتی كه به تعداد یك ركعت هم وقت داشته باشد، باید نماز را بشكند و با لباس غیر غصبی نماز بخواند. و اگر به این مقدار وقت ندارد، باید در حال نماز لباس را بیرون آورد و به دستور نماز برهنگان، نماز را تمام نماید.
819 اگر كسی برای حفظ جانش با لباس غصبی نماز بخواند، یا مثلا برای اینكه دزد لباس غصبی را نبرد با آن نماز بخواند، نمازش صحیح است.
820 اگر با عین پولی كه خمس یا زكات آن را نداده لباس بخرد، نماز خواندن در آن لباس باطل است. و همچنین است اگر به ذمه بخرد و در موقع معامله قصدش این باشد كه از پولی كه خمس یا زكاتش را نداده بدهد.
شرط سوم
821 لباس نمازگزار باید از اجزای حیوان مرده ای كه خون جهنده دارد، یعنی حیوانی كه اگر رگش را ببرند، خون از آن جستن می كند، نباشد. بلكه اگر از حیوان مرده ای كه مانند ماهی، خون جهنده ندارد لباس تهیه كند، احتیاط واجب آن است كه با آن نماز نخواند.
822 باید چیزی از مردار مانند گوشت و پوست آن كه روح داشته، بنابر احتیاط واجب همراه نمازگزار نباشد، گرچه لباس او هم نباشد.
823 اگر چیزی از مردار حلال گوشت مانند مو و پشم كه روح ندارد همراه نمازگزار باشد یا با لباسی كه از آنها تهیه كرده اند نماز بخواند، نمازش صحیح است.
شرط چهارم
824 لباس نمازگزار باید از حیوان حرام گوشت نباشد. و اگر مویی ازآن هم همراه نمازگزار باشد نماز او باطل است.
825 اگر آب دهان یا بینی یا رطوبت دیگری از حیوان حرام گوشت مانند گربه بربدن یا لباس نمازگزار باشد، چنانچه تر باشد، نماز باطل و اگر خشك شده و عین آن برطرف شده باشد، نماز صحیح است.
826 اگر مو و عرق و آب دهان كسی بر بدن یا لباس نمازگزار باشد، اشكال ندارد. و همچنین است اگر مروارید و موم و عسل همراه او باشد.
827 اگر شك داشته باشد كه لباسی از حیوان حلال گوشت است یا حرام گوشت،چه در داخله تهیه شده باشد چه در خارجه، نماز با آن خواندن مانعی ندارد.
828 اگر انسان احتمال دهد تكمه صدفی و مانند آن از حیوان است، نماز خواندن با آن مانعی ندارد. و اگر بداند صدف است و احتمال بدهد صدف گوشت نداشته باشد، نماز خواندن با آن مانع ندارد.
829 با پوست سنجاب و خز نماز خواندن اشكال ندارد.
830 اگر با لباسی كه نمی داند كه از حیوان حرام گوشت است نماز بخواند،نمازش صحیح است. ولی اگر فراموش كرده باشد، بنابر احتیاط واجب باید آن نماز را دوباره بخواند.
شرط پنجم
831 پوشیدن لباس طلاباف برای مرد حرام و نماز با آن باطل است. ولی برای زن در نماز و غیر نماز اشكال ندارد.
832 زینت كردن به طلا مثل آویختن زنجیر طلا به سینه و انگشتر طلا به دست كردن و بستن ساعت مچی طلا به دست برای مرد حرام و نماز خواندن با آنها باطل است و احتیاط واجب آن است كه از استعمال عینك طلا هم خودداری كند. ولی زینت كردن به طلا برای زن در نماز و غیر نماز اشكال ندارد.
833 اگر مردی نداند یا فراموش كند كه انگشتری یا لباسش از طلا است و با آن نماز بخواند، نمازش صحیح است.
834 لباس مرد نمازگزار باید ابریشم خالص نباشد و در غیر نماز هم پوشیدن آن برای مرد حرام است. و در چیزی كه نماز در آن تمام نمی شود، مانند بند شلوار و عرقچین نیز به احتیاط واجب نباید از حریر خالص باشد.
835 اگر آستر تمام لباس یا آستر مقداری از آن ابریشم خالص باشد، پوشیدن آن برای مرد حرام و نماز در آن باطل است.
836 لباسی را كه نمی داند از ابریشم خالص است یا چیز دیگر، پوشیدن آن اشكال ندارد، و نماز با آن صحیح است.
837 دستمال ابریشمی و مانند آن اگر در جیب مرد باشد، اشكال ندارد، و نماز را باطل نمی كند.
838 پوشیدن لباس ابریشمی برای زن در نماز و غیر نماز اشكال ندارد.
839 پوشیدن لباس غصبی و ابریشمی خالص و طلاباف و لباسی كه از مردار تهیه شده، در حال ناچاری مانعی ندارد. و نیز كسی كه ناچار است لباس بپوشد و لباس دیگری غیر از اینها ندارد و تا آخر وقت هم، ناچاری او از بین نمی رود،می تواند با این لباسها نماز بخواند.
840 اگر غیر از لباس غصبی و لباسی كه از مردار تهیه شده لباس دیگری ندارد و ناچار نیست لباس بپوشد، باید به دستوری كه برای برهنگان گفته شد نماز بخواند.
841 اگر غیر از لباسی كه از حیوان حرام گوشت تهیه شده لباس دیگری ندارد چنانچه در پوشیدن لباس ناچار باشد می تواند با همان لباس نماز بخواند و اگر ناچار نباشد باید به دستوری كه برای برهنگان گفته شد نماز را بجا آورد، و بنابر احتیاط واجب یك نماز دیگر هم با همان لباس بخواند.
842 اگر مرد غیر از لباس ابریشمی خالص یا طلاباف لباس دیگری نداشته باشد چنانچه در پوشیدن لباس ناچار نباشد باید به دستوری كه برای برهنگان گفته شد نماز بخواند.
843 اگر چیزی ندارد كه در نماز عورت خود را با آن بپوشاند، واجب است اگرچه به كرایه یا خریداری باشد تهیه نماید. ولی اگر تهیه آن به قدری پول لازم دارد كه نسبت به دارایی او زیاد است، یا طوری است كه اگر پول را به مصرف لباس برساند به حال او ضرر دارد، باید به دستوری كه برای برهنگان گفته شد،نماز بخواند.
844 كسی كه لباس ندارد، اگر دیگری لباس به او ببخشد یا عاریه دهد، چنانچه قبول كردن آن برای او مشقت نداشته باشد، باید قبول كند. بلكه اگر عاریه كردن یا طلب بخشش برای او سخت نیست، باید از كسی كه لباس دارد طلب بخشش یا عاریه نماید.
845 بنابر احتیاط واجب باید انسان از پوشیدن لباس شهرت كه پارچه یا رنگ یا دوخت آن برای كسی كه می خواهد آن را بپوشاند معمول نیست، خودداری كند. ولی اگر با آن لباس نماز بخواند، اشكال ندارد.
846 احتیاط واجب آن است كه مرد لباس زنانه، و زن لباس مردانه نپوشد. ولی اگر با آن نماز بخواند، اشكال ندارد.
847 كسی كه باید خوابیده نماز بخواند، اگر برهنه باشد و لحاف یا تشك او نجس یا ابریشم خالص یا از اجزای حیوان حرام گوشت باشد، احتیاط واجب آن است كه در نماز، خود را با آنها نپوشاند.
مواردی كه لازم نیست بدن و لباس نمازگزار پاك باشد
848 در سه صورت كه تفصیل آنها بعدا گفته می شود، اگر بدن یا لباس نمازگزار نجس باشد، نماز او صحیح است: اول: آنكه به واسطه زخم یا جراحت یا دملی كه در بدن او است، لباس یا بدنش به خون آلوده شده باشد. دوم: آنكه بدن یا لباس او به مقدار كمتر از درهم كه تقریبا به اندازه یك اشرفی می شود، به خون آلوده باشد. سوم: آنكه ناچار باشد با بدن یا لباس نجس نماز بخواند. و در دو صورت اگر فقط لباس نمازگزار نجس باشد، نماز او صحیح است: اول: آنكه لباسهای كوچك او مانند جوراب و عرقچین نجس باشد. دوم: آنكه لباس زنی كه پرستار بچه است، نجس شده باشد. و احكام این پنج صورت مفصلا در مسائل بعد گفته می شود.
849 اگر در بدن یا لباس نمازگزار خون زخم یا جراحت یا دمل باشد، چنانچه طوری است كه آب كشیدن بدن یا لباس یا عوض كردن لباس برای بیشتر مردم یا برای خصوص او سخت است، تا وقتی كه زخم یا جراحت یا دمل خوب نشده است،می تواند با آن خون نماز بخواند. و همچنین است اگر چركی كه با خون بیرون آمده یا دوایی كه روی زخم گذاشته اند و نجس شده، در بدن یا لباس او باشد.
850 اگر خون بریدگی و زخمی كه به زودی خوب می شود و شستن آن آسان است، در بدن یا لباس نمازگزار باشد، نماز او باطل است.
851 اگر جایی از بدن یا لباس كه با زخم فاصله دارد به رطوبت زخم نجس شود،جایز نیست با آن نماز بخواند. ولی اگر مقداری از بدن یا لباس كه معمولا به رطوبت زخم آلوده می شود، به رطوبت آن نجس شود، نماز خواندن با آن مانعی ندارد.
852 اگر از توی دهان و بینی و مانند اینهاست خونی به بدن یا لباس برسد احتیاط واجب آن است كه با آن نماز نخواند ولی با خون بواسیر میشود نماز خواند اگر چه دانه هایش در داخل باشد.
853 كسی كه بدنش زخم است اگر در بدن یا لباس خود خونی ببیند و نداند از زخم است یا خون دیگر با آن نماز خواندن مانعی ندارد.
854 اگر چند زخم در بدن باشد و به طوری نزدیك هم باشند كه یك زخم حساب شود، تا وقتی همه خوب نشده اند، نماز خواندن با خون آنها اشكال ندارد. ولی اگر به قدری از هم دور باشند كه هر كدام یك زخم حساب شود، هر كدام كه خوب شد، باید برای نماز بدن و لباس را از خون آن، آب بكشد.
855 اگر سر سوزنی خون حیض یا نفاس در بدن یا لباس نمازگزار باشد، نماز او باطل است، و بنابر احتیاط واجب باید خون استحاضه در بدن یا لباس نمازگزار نباشد. ولی خونهای دیگر مثل خون بدن انسان یا خون حیوان حلال گوشت، و خون سگ و خوك و كافر و مردار و حیوان حرام گوشت، اگر چه در چند جای بدن و لباس باشد، در صورتی كه روی هم كمتر از درهم باشد كه تقریبا به اندازه یك اشرفی می شود نماز خواندن با آن اشكال ندارد. ولی احتیاط مستحب آن است كه از خون سگ و كافر و مردار و حیوان حرام گوشت، اجتناب كند.
856 خونی كه به لباس بی آستر بریزد و به پشت آن برسد، یك خون حساب می شود. ولی اگر پشت آن، جدا خونی شود، بنابر احتیاط واجب باید هر كدام را جدا حساب نمود. پس اگر خونی كه در پشت و روی لباس است، روی هم كمتر از درهم باشد نماز با آن صحیح، و اگر بیشتر باشد، نماز با آن نماز باطل است.
857 اگر خون روی لباسی كه آستر دارد بریزد و به آستر آن برسد، و یا به آستر بریزد و روی لباس خونی شود، باید هر كدام را جدا حساب نمود. پس اگر خون روی لباس و آستر كمتر از درهم باشد، نماز با آن صحیح، و اگر بیشتر باشد،نماز با آن باطل است.
858 اگر خون بدن یا لباس كمتر از درهم باشد و رطوبتی به آن برسد، در صورتی كه خون و رطوبتی كه به آن رسیده، به اندازه درهم یا بیشتر شود و اطراف را آلوده كند، نماز با آن باطل است. بلكه اگر رطوبت و خون به اندازه درهم نشود و اطراف را هم آلوده نكند، نماز خواندن با آن اشكال دارد. ولی اگر رطوبت مخلوط به خون شود و از بین برود، نماز صحیح است.
859 اگر بدن یا لباس خونی نشود ولی به واسطه رسیدن به خون نجس شود، اگرچه مقداری كه نجس شده كمتر از درهم باشد، نمی شود با آن، نماز خواند.
860 اگر خونی كه در بدن یا لباس است، كمتر از درهم باشد و نجاست دیگری به آن برسد، مثلا یك قطره بول روی آن بریزد، نماز خواندن با آن جایز نیست.
861 اگر لباسهای كوچك نمازگزار مثل عرقچین و جوراب كه نمی شود با آنها عورت را پوشانده نجس باشد، چنانچه از مردار و حیوان حرام گوشت درست نشده باشد، نماز با آنها صحیح است. و نیز اگر با انگشتری نجس نماز بخواند، اشكال ندارد.
862 احتیاط آن است كه چیز نجسی كه با آن می شود عورت را پوشاند، همراه نمازگزار نباشد. ولی كسی كه این مساله را نمی دانسته و مثلا مدتی با این طور نماز خوانده، لازم نیست آن نمازها را قضا كند.
863 زنی كه پرستار بچه است و بیشتر از یك لباس ندارد هرگاه شبانه روزی یك مرتبه لباس خود را آب بكشد اگرچه تا روز دیگر لباسش به بول بچه نجس شود می تواند با آن لباس نماز بخواند ولی احتیاط واجب آن است كه لباس خود را در شبانه روز یك مرتبه برای اولین نمازی كه لباسش پیش از آن نجس شده آب بكشد و نیز اگر بیشتر از یك لباس دارد ولی ناچار است كه همه آنها را بپوشد چنانچه شبانه روزی یك مرتبه به دستوری كه گفته شده همه آنها را آب بكشد كافی است.
چیزهایی كه در لباس نمازگزار مستحب است
864 چند چیز در لباس نمازگزار مستحب است كه از آن جمله است: عمامه با تحت الحنك، پوشیدن عبا و لباس سفید و پاكیزه ترین لباسها، و استعمال بوی خوش، و دست كردن انگشتری عقیق.
چیزهایی كه در لباس نمازگزار مكروه است
865 چند چیز در لباس نمازگزار مكروه است، و از آن جمله است: پوشیدن لباس سیاه و چرك و تنگ، و لباس شرابخوار، و لباس كسی كه از نجاست پرهیز نمی كند، و لباسی كه نقش صورت دارد. و نیز باز بودن تكمه های لباس و دست كردن انگشتری كه نقش صورت دارد، مكروه می باشد.